SON BAHAR

Tarih: 2.10.2007
SON BAHAR

Nasıl da geçti?
Günler...
Haftalar...
Aylar...
İşte geldi son bahar...
En çok sevdiğim mevsim...
Ne kadar da renkli ağaçlar
Gök kuşağındaki bütün renkler..
Yok..yok çok daha fazlası.
Bir armoni halinde birleşmişler..
Renklerin senfonisı bu.
Tuvalimde tesbit etsem?...
Yok ...hayır.. bir resim içine hapsedilemezler..
Yazık...
Bu rengarek yapraklar
Bir rüzgar esecek aniden..
Koparıverecek onları dallarından...
Sürüklenerek rüzgarın haşin kollarında ...
Ne kadar çırpınsalarda!..
Mukadder toprağa düşmesi onların.
Son kez bakıp göğün maviliklerine..
Sürüklenip Düşecekler toprağa...
Çürüyecek , Eriyip toprak olacaklar nihayet
Hayat vermek için yeni filizlere...Yok olacak o renkler?
O güzellik.. O ihtişam...

Bakıyorum:
Düşen yapraklardan farkımız yok biz insanların!
Tadacağız ölüm şerbetinden..
Karışacağız toprağa...
İster nadide bir çiçek...
İster se ısırgan otu olalım...
Kader bu...
Çağrıldıkça birer birer..
Ebedi uykumuza dalacağız...
Şevkatli koynunda toprağın.
Eriyip kaybolacağız...

Bir filizdik dünyaya ilk geldiğimizde..
Sevgi ile beslendik çiçek verdik...
Sarıldık toprağa köklerimizle..
Delicesine... Emdik sömürdük...
Boylandık. Kuruttuk kaç yeni filizi gölgemizde.
Onlara hayat hakkı tanımadık..
Serpildik büyüdük uzandıkça gök yüzüne:..
Bizi fırtınalar deviremez sandık.
Meyve verdik...
Her biri... Biri birinden güzel.
Ormanı kendi mülkümüz sandık...
Bak işte bugün:
Geldik son bahar"a dayandık..
Nasılda geçti?...
Günler... Aylar... Yıllar... Hayret...
Biz:Neler...Neler.Yaşadık...
Uğrunda yanıp tutuştuklarımız..
Geceler boyu uğruna ağladıklarımız...
O çılgın aşklarımız ..
Sevişmeler...
Buruk bir hatıra oldu çaresiz...
Geceler boyu rüyalarımıza giren...
O bakmaya kıyamadıklarımız...
O yere göğe sığdıramadıklarımız...
Soldular...Kurudular...
Aşk ne kadar vefasız...
Ve zaman ne kadar zalim...
Tek tek acılarla ağardı saçlarımız..
Ne kadar da güzeldi bazı yaşadıklarımız?
Şimdi bile:...Hatırladıkta...
Damarlarımızda kıpır kıpır kaynıyor kalarımız..
Ne garip hala sevdaya açık kollarımız...

Yorgunum evet..
Ama diz çökmeyerek.
Ayakta bekliyorum...
Asla korkmuyorum Senden ölüm...
Önünde eğilmiyerek...
Dimdik..
Gülerek bekliyorum seni ...
Sana meydan okuyorum...
Vakit doluyor gelsene..

yontucu.